Η οπτική των Χριστουγέννων.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

25 Δεκεμβρίου.

Σήμερα έχουμε Χριστούγεννα

(ενημερώνω γιατί πολλοί δείχνουμε να το έχουμε ξεχάσει).

Εχθές έτυχε να βρεθώ σε πολύ γνωστό πολυκατάστημα

(μάλλον συγκρότημα καταστημάτων)

της Αθήνας για τα δώρα της τελευταίας στιγμής.

(Έλα,κι εσύ το ίδιο κάνεις που κρυφογελάς τώρα

με την αναβλητικότητά μου.Όλοι το κάνουμε!).

Είδα,χωρίς υπερβολή κάποιες χιλιάδες κόσμου.

Φορτωμένους με τις σακούλες από τα δώρα

που προόριζε για τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Πολύς κόσμος,πολλές σακούλες,πολλά δώρα.

Ούτε ένα χαμόγελο όμως.

Γύρω μου πρόσωπα σκυθρωπά.

Στενοχωρημένα.

Προβληματισμένα.

Θα μου πεις,και πώς να μην είναι,με όσα ζούμε τελευταία;;

Με τα οικονομικά προβλήματα,τα βάρη και τόσα άλλα..

Μα το χαμόγελο δεν κοστίζει.

Το χαμόγελο το μόνο που κάνει είναι να δίνει χαρά,

σε εσένα και τους γύρω σου..

Ίσως να είναι και μεταδοτικό.

Κανέναν όμως δεν έβλαψε.

Δηλαδή ρε φίλε,το κατεβασμένο στο πάτωμα πρόσωπό σου,

σε βοηθάει περισσότερο;;

Η εικόνα μιλούσε από μόνη της.

Έμεινα στο εμπορικό κέντρο πάνω από μια ώρα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της ώρας δεν είδα

ούτε ένα παιδάκι να τρέχει χαρούμενο,

ούτε ένα άνθρωπο να χαμογελάει.

Αντιθέτως είδα ότι κανείς

δε φαινόταν να αντιλαμβάνεται τη μέρα,

ή το οτι αγόραζε δώρα για τους φίλους,

τους γονείς,

το αμόρε.

Όλοι σχεδόν μηχανικά πηγαίναμε προς τα ταμεία.

Ένα ψυχρό,επαγγελματικό Χρόνια Πολλά από την ταμία,

ένα ξερό ευχαριστώ επίσης,κι αυτό ήταν όλο…

Ειλικρινά κρίμα..

Αυτή η μέρα που γιορτάζουμε σήμερα

συμβολίζει κάτι μοναδικό.

Πριν 2000 κάτι χρόνια γεννήθηκε αυτός

που μετέπειτα θα θυσίαζε τη ζωή του για εμάς.

Δε θέλω να αναφερθώ στην τραγική και γελοία

εμπορευματοποίηση της πίστης

από τις ηγεσίες των εκκλησιών

(άλλωστε άλλο εκκλησία,άλλο πίστη).

Η πίστη είναι δημοκρατία.

Δεν υπάρχει διαφορά για το Θεό

μεταξύ φτωχού και πλούσιου.

Δεν υπάρχουν συγχωροχάρτια!

(α ρε Βατικανό με τις ιδέες σου.)

Πριν 2000 χρόνια λοιπόν συνέβη ένα τεράστιο θαύμα

που αν και πέρασε τόσος καιρός δεν έχει ξεχαστεί,

τελευταία όμως μοιάζει να έχει παραμεριστεί

λόγω της απρόσωπης εποχής.

Ας συνεχίσουμε να δίνουμε στα Χριστούγεννα «χαρακτήρα».

Τους αξίζει άλλωστε.

Τα  Χριστούγεννα βλέπετε

συμβαίνουν θαύματα

και γι αυτό κι εγώ θέλω να ευχηθώ,

στον καθένα από μας,

να του συμβεί

όποιο θαύμα θέλει,

όποιο θαύμα περιμένει.

Μα πάνω από όλα,

υγεία και χαρά σε όλο τον κόσμο…

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.